Sivas ilinden Kayseri’ye kadar uzanan ve “Uzunyayla” ismiyle anılan yörede ve bu yörenin civarında diğer yerli atlardan belirgin farklarla ayrılan oldukça iyi yapılı ve diğer yerli at tiplerinden belirli ırk karakterleri ile ayrılan bir at tipi bulunmaktadır. Bu tip çok eskiden beri “Uzunyayla Atı” diye tanınmıştır.
Uzunyayla Atının Orijini
Araştırmacılara göre Uzunyayla atının Orijini, Kafkasya’nın Terek ve Koban eyaletlerinde yetişen Çerkez atlarının teşkil ettiği, bu atların Macar ve hatta soğuk kanlı ırkların etkisinde olduklarını ve aralarında Arap ve Ahal-Teke atlarının karışımlarının da bulunduğu ileri sürülmektedir.
Uzunyayla Atının Vücut Yapısı
Bugün örnekleri çok azalmış olan Uzunyayla atı;
- Anadolu yerli tiplerine oranla daha yüksek ve daha kitleli bir beden yapısına sahiptir.
- Baş iri, oldukça kaba görünümlü, alın düz ve burun üstü “Koçbaş” tipindedir.
- Boyun uzun ve bedene göre incedir.
- Cidago kısa ve siliktir.
- Sırt ve bel uzunca olmakla beraber bel çukurluğu da sık görülür.
- Sağrı da bedene göre kısa ve düşüktür.
Genel olarak, heterogen ve uyumsuz bir beden yapısı göstermesi nedeniyle, yürüyüşleri de düzgün ve süratli değildir. Bununla beraber, tarım ve koşum işlerine diğer yerli atlardan daha elverişli olmuştur.
Bu ırkın ıslahı için 40-45 yıl önce Nonius ırkı ile melezleme denemeleri yapılmış, fakat olumlu sonuç alınamadığından terkedilmiştir.
1940 yılında düzenlenen Uzunyayla Atı Güzellik Yarışmasına ait bazı resimler
Yararlanılan Kaynaklar
Fotoğraflar: http://www.kafkasevi.com/index.php/article/detail/420
Prof. Dr. Rafet Arpacık, At Yetiştiriciliği