Bir Romen atasözü olarak bilinen köpekler istedi diye atlar ölmez cümlesi, kişinin başkalarının düşüncelerine aldırış etmeden kendi bildiği doğrular yönünde hareket etmesi ana fikirdir. Burada değinilen köpek ve at, mecaz anlamda kullanılmıştır. Köpeklere ve atlara yüklenen insan vasıfları, haysiyet, şeref ve sözünün eri olmak olarak sıralanabilir. Köpeğin insanların en sadık dostu olarak taşıdığı vasfı, atasözü ile biraz değer kaybetmiş gibi oluyor.
Romanya’da, eskiden çiftliklerde atlar tarla sürme işini yaptıkları için iyi bakılmak zorunda olan hayvanlarmış. Çiftlikteki köpekler de koyun sürülerini kurtlardan korumakla görevlendirilmişler. Bu sebeple köpekler, görevleri sebebiyle agresif olmuşlar. Zamanla atlara verilen değeri kıskanan köpekler, onları gördükleri yerde hırlamaya başlamışlar.
İşini İyi Yapan İnsanların Mağduriyeti
Durumu yatıştırmak isteyen çiftlik sahibi, köpeğe ayar vermek amacıyla bu sözü söylemiştir. Yani işin asıl kısmını yapan kişilere karşı, toplumun takındığı bir nevi bastırma, çekememe durumu bu sözle özetlenmiş. Kıskanç insanların, iyilere karşı diş bilemesi olarak da tanımlanabilir. Akılda kalıcı olması ve etkisini göstermesi adına, hayvanlar üzerinden yapılan bir teşbih sözü olarak hafızalarda yer etmiş bir atasözüdür.
