Siyah at, Tahir ile Zühre hikayesinde iki yerde geçmektedir. Bunlardan birincisinde Tahir’in söylediği türkülere sadece insanlar değil at bile ağlamaktadır.
“Aşık Tahir çalar sazı
Kanlı yaşlar döker gözü
Sultanım padişah kızı
Duadan unutma bizi dedikçe, yanında giden adamlar, altındaki at bile dayanamayıp ağlıyorlardı.” (Türkmen 1998: 224).
İkincisinde Tahir, Mardin Kalesi’nde tutsak olduğu sırada dua edince kapılar açılır ve Hazreti Hızır siyah bir atla gelerek onu zindandan kurtarır, daha sonra terkisine alarak kısa bir zaman diliminde Zühre’nin yanına götürür.
“Yatsı namazından sonra zindanın kapısı açıldı, Hazreti Hızır Aleyhisselam elinde siyah bir atla gelip selam verdi. Tahir de saygıyla selamı aldı, ama bunun kim olduğunu bilmiyordu. …Hızır onu atın yanına getirdi, kendisi bindi, Tahir’i de terkine alıp, zindandan çıkardı.” (Türkmen 1998: 227).
